Van kindsbeen af heb ik een levendige fantasie en veel interesse in het schrij¬ven gehad. Ik herinner me dat mijn leraar Nederlands ooit een opstel van mij verscheurde, omdat hij er zeker van was dat ‘ik dat niet kon geschreven hebben’. Doorheen de jaren heb ik geëxperimenteerd met het schrijven van kortverhalen, gedichten, speeches, enz... Pas toen ik op mijn 35e een jaar op wereldreis trok en een reisblog bijhield, merkte ik dat vele lezers mijn schrijfsels konden waarderen. Dat leidde ertoe dat ik me in de daaropvolgende jaren volop op het schrijven heb gestort. Voor het schrijven van 'Los van schaduw'', mijn eerste roman, heb ik me geruime tijd teruggetrokken in New York. Enkele van de personages in het boek zijn geïnspireerd op mensen die ik destijds ontmoet heb en ik zie deze roman graag als een ode aan 'de stad die nooit gaat slapen' en haar boeiende bewoners.