Als tiener begon ik te schrijven, als uitlaatklep. Op dat moment vooral gedichten en kortverhalen die gelukkig grotendeels verloren zijn gegaan. Later werd ik vertaler en kwam ik in een bedrijf terecht waar de nadruk meer op veiligheid dan op taligheid lag. Door nieuwe passies, zoals mijn werk als preventieadviseur en het ouderschap, raakte het schrijven wat op de achter¬grond. Ik ben echter altijd blijven schrijven. Uiteindelijk besefte ik dat het tijd was om mijn eerste passie weer naar de voorgrond te halen. Daarom hield ik elke week een dag vrij om aan mijn verhalen te werken. Dit boek is daar het resultaat van.

Sabine Smets werd in Hasselt geboren en belandde via Antwerpen en Leuven in Mechelen, waar ze al jaren met haar man en kinderen woont.