Viviane Decae ( ° 1951)

Schrijven is en was altijd een noodzaak in mijn bestaan.
Reeds als puber animeerde pen en papier mijn lange brieven.
Mijn levensbeschouwing gaf me antwoorden in de voortdurende zoektocht naar de zin van het leven.
Door deze morele waarden kon ik zin geven aan dit triest en aan-grijpend verhaal.
Dit boek wordt wellicht mijn mooist intieme nalatenschap hoe ik wil herinnerd worden.
De realisatie van een levensdroom.